5 Want U bent mijn hoop, Heere HEERE,
mijn vertrouwen vanaf mijn jeugd.
6 Op U heb ik gesteund van de moederschoot af,
van de baarmoeder af bent U mijn Helper;
voortdurend zal mijn lof van U zijn.
7 Ik ben voor velen als een teken geweest,
maar U bent mijn sterke toevlucht.
8 Laat mijn mond vervuld worden met Uw lof
en met Uw luister, de hele dag.
9 Verwerp mij niet ten tijde van de ouderdom;
verlaat mij niet nu mijn kracht vergaat.
10 Want mijn vijanden spreken over mij;
wie op mijn ziel loeren, beraadslagen samen,
11 en zeggen: God heeft hem verlaten,
jaag hem na en grijp hem, want er is niemand die redt.
12 O God, blijf niet ver van mij;
mijn God, kom mij spoedig te hulp.
13 Laat beschaamd en vernietigd worden
wie mijn tegenstanders zijn;
laat met smaad en schande bedekt worden
wie mijn onheil zoeken.
14 Maar ík blijf voortdurend hopen
en zal U nog meer loven.
15 Mijn mond zal van Uw gerechtigheid vertellen,
van Uw heil de hele dag,
hoewel ik de afmetingen ervan niet weet.
16 Ik zal komen met de machtige daden van de Heere HEERE,
ik zal Uw gerechtigheid in herinnering roepen, de Uwe alleen.
17 O God, U hebt mij onderwezen vanaf mijn jeugd
en tot nu toe verkondig ik Uw wonderen.
18 Ja, ook nu de ouderdom en grijsheid gekomen is –
verlaat mij niet, o God,
totdat ik deze generatie Uw sterke arm verkondigd heb,
alle nakomelingen Uw macht.
